ماشین کاری
ماشین کاری
ماشین کاری (Machining) فرایند ساخت و تولید قطعات به روش حذف مواد ناخواسته به شکل براده است.
مقدار قشری که از قطعه اولیه برداشته میشود تا قطعه صیقلی و نهایی ایجاد گردد، تراش خور نامیده میشود. در قطعات برحسب نوع کار از ماشینهای تراش، فرز، مته صفحه‌تراش، کله‌زنی، سنگ‌زنی، تیزکاری و سوراخ‌کن استفاده میشود که معمولاً این قطعات خود محصول فرآیندهای ریخته‌گری، آهنگری، نورد و … میباشند.
ماشین کاری تخلیه الکتریکی فرایند نسبتاً جدیدی است که به میزان وسیعی به کار گرفته میشود. این روش برای ماشین‌کاری اشکال پیچیده و بریدن مقاطع نازک از نیمه رساناها و آلیاژهای وسایل فضایی به کار میروند.
امروزه به دلیل فراگیر شدن پرینترهای سه بعدی دو اصطلاح نیز فراگیرشده است:
فرایندهایی که توسط تعریف ماشین کاری از یک قطعه خام مواد ناخواسته را جدا میکنند فرایندهای تولید کاهشی (subtractive manufacturing)
فرایندهای تولید توسط پرینترهای سه بعدی فرایندهای تولید افزودنی (additive manufacturing) نامیده میشوند.
- ماشین‌کاری تخلیه الکتریکی
- ماشین‌کاری با جت آبی
- ماشین‌کاری شیمیایی
- ماشین‌کاری الکتروشیمیایی
- ماشین‌کاری با پرتو الکترونی
- ماشین‌کاری پرتو لیزری
- ماشین‌کاری التراسونیک
- ماشین‌کاری با قوس پلاسما
تنوع عملیات موجود قابل شمارش نیست، متداول ترین عملیات ماشین کاری بر حرکت نسبی بین قطعه کار و یک ابزار برشی مبتنی است که به طور مکانیکی براده برداری میکند. این عملیات از جمله شامل تراشکاری، صفحه تراشی، صفحه تراشی دروازه ای، سوراخ کاری، فرزکاری و سنگ زنی میباشد. عملکرد این فرایندها با هندسه ابزار برشی، خواص قطعه کار و مایع خنک کن تحت تاثیر قرار میگیرد. ارتباط متقابل بین این عوامل، تحلیل دقیق فرایند های ماشین کاری را مشکل میسازد از این رو ماشین های کنترل عددی (CNC) کاربرد وسیعی در صنعت دارند.
ماشین کاری مکانیکی
هدف بسیاری از عملیات ماشین کاری مکانیکی، ایجاد سطوح تخت یا استوانه ای میباشد. ایجاد سطوح جدید احتیاج به حرکت نسبی بین قطعه کار و ابزار در دو جهت دارد. توجه به این نکته که سرعت برشی نتیجه حرکت قطعه کار و پیشروی برشی ناشی از حرکت ابزار میباشد. در سایر عملیات از ترکیبات مختلف حرکت نسبی مانند حرکت ابزار تنها یا ترکیبی از آن ها استفاده میشود. ابزار برشی میتواند تک یا چند لبه ای باشد.
روش ماشین کاری تک لبه ای
ابزار های تک لبه ای هندسه ساده ای دارند، دارای یک لبه اصلی برشی اند که مسئولیت براده برداری را دارد که از روی پیشانی عبور کرده و یک سطح گذرا را به وجود می آورد که از روی دامنه میگذرد. ابزار های تک لبه ای معمولا به قلم گیر متصل شده که موقعیت لبه برشی و زاویه آن را نسبت به قطعه کار تنظیم میکند.
