تراشکاری در کرج

توسط
در تراشکاری, مقالات

تراشکاری در کرج

تراشکاری در کرج : در عملیات تراشکاری ، قطعه کار با یکی از لوازم قطعه گیر به دستگاه بسته می شود. قطعات بلند و باریک باید توسط یک کمربند ثابت(لینیت ثابت) و کمربند متحرک (لینیت متحرک) روی بستر قرار گیرند. در غیر این صورت، قطعه تحت نیروی برشکاری از خط مستقیم منحرف می شود.

این تکیه گاه ها معمولاً مجهز به سه انگشتی یا غلتک اند و در حالی که قطعه کار آزادانه می گردد، آن را نگه می دارند. کمربندهای ثابت مستقیم روی ریل های ماشین تراش بسته می شوند. در صورتی که کمربندهای متحرک روی سوپرت بسته می شوند و با آن حرکت می کنند.

نحوه عملکرد ابزار برش تراشکاری در کرج

ابزار برش که به ابزاربند بسته شده و توسط میله گام هادی حرکت می کند، با حرکت در امتداد بستر ماشین از روی قطعه کار براده بر می دارد. و عملیات تراشکاری را انجام می دهد. ابزار راستبر رو به دستگاه کلگی ماشین و ابزار چپ بر رو به مرغک حرکت می کند. عملیات پیشانی تراشی با حرکت شعاعی ابزار توسط کشویی عرضی و ثابت کردن سوپرت به منظور دقت ابعادی انجام می گیرد. ابزارهای تراشکاری فرم برای ایجاد اشکال گوناگون با تراشکاری روی قطعه کارهای گرد به کار می روند.

ابزار به طور شعاعی به طرف قطعه حرکت کرده و آن را ماشینکاری می کند. ماشین کاری با فرم تراشی برای ایجاد شیارهای عمیق و باریک یا گوشه های تیز مناسب نیست زیرا موجب ارتعاش می شوند و صافی سطح ضعیف ایجاد می کنند.

به عنوان یک اصل :

  •  طول قسمت فرم دار نباید از حدود دو و نیم برابر حداقل قطر قطعه بزرگ تر باشد.
  •  باید از مایعات برشکاری استفاده شود.
عملیات داخل تراشی(بورینگ) روی یک ماشین تراش مانند تراشکاری معمولی است. داخل تراشی در داخل قطعات توخالی یا در یک سوراخ که پیشتر با مته یا وسایل دیگر سوراخ کاری شده انجام می گیرد. سوراخ های از شکل افتاده را می توان با داخل تراشی صاف و مستقیم کرد. قطعه کار در یک سه نظام یا یک وسیله قطعه گیر مناسب دیگر بسته می شود.
این پست توصیه می شود

نظرات